در این بیت، "هست" به "نقش بر دیوار" تشبیه شده است. "نقش بر دیوار" در اینجا به عنوان تشبیهای برای چیزی گذرا و ناپایدار آمده است. به این معنی که وجود و حیات نیز میتواند زودگذر و بیثبات باشد مانند نقشی که روی دیوار کشیده شده و ممکن است پاک شود یا از بین برود.
برای درک بهتر، میتوان گفت که شاعر میخواهد این مفهوم را منتقل کند که همانطور که نقوش بر دیوار میتوانند بهراحتی تغییر کنند یا از بین بروند، "هست" یا حیات نیز به همان اندازه ناپایدار و وابسته به شرایط است.